บทที่ว่าด้วยธรรมชาติฝ่ายหยินและฝ่ายหยาง กับองค์รวม

ปรัชญาของมฤตยู คือ ทำไปก่อน คิดทีหลัง คือขอทำดูก่อน เกิดปัญหาอะไรก็ค่อยมาว่ากันอีกที หรือค่อยมาคิดแก้กันทีหลัง เพราะมฤตยูคิดอะไรเร็วและทำอะไรเร็ว มีความอดทนต่อการรอคอยค่อนข้างต่ำ ซ้ำยังชอบที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆจากประสบการณ์ตรงของตัวเองอีกด้วย เรียกว่าชอบที่จะลองถูกลองผิดในสิ่งต่างๆด้วยตัวเองมากกว่า จึงไม่ฟังคำทัดทานจากใคร ถึงแม้ว่าคนที่เตือนนั้นจะเคยผ่านประสบการณ์ที่เคยผิดพลาดเช่นนั้นๆมาก่อนแล้วก็ตาม หรือบางทีก็มีเหตุมีผลที่ควรจะรับฟังไว้บ้างก็ตาม แต่มฤตยูจะไม่สน จนกว่าจะได้เรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเองด้วยตนเองเสียก่อน จึงจะเริ่มหันกลับมาประเมินตัวเองใหม่และเริ่มฟังคนอื่นบ้าง ซึ่งบางทีก็อาจจะสายเกินไปหรือสายเกินแก้ก็ได้ ( ดูคุ้นๆเหมือนใครบางคนในรัฐบาลนี้เลย เป็นใครลองคิดเอาเองนะ ^_^'' )

คุณลักษณะเช่นนี้ของมฤตยูนั้นโดยตัวมันเองก็ยากที่จะตัดสินชี้ขาดลงไปว่า มันถูกหรือผิด?? ควรหรือไม่ควร?? ถ้ามองเผินๆก็อาจจะดูว่าผิดหรือไม่ควร แต่นั่นเป็นการมองผ่านจากมุมมองของเสาร์ ที่คิดอะไรช้า ทำอะไรช้า และยังยึดอยู่กับวิธีการคิดแบบเดิมๆหรือระเบียบกฏเกณฑ์แบบเดิมๆที่คนส่วนใหญ่พึงยึดถือปฏิบัติกันอยู่และปฏิบัติกันมาโดยตลอด โดยอาจจะผ่านการพิสูจน์มาแล้วจากประสบการณ์จริงในชีวิตว่า มันจะปลอดภัยต่อชีวิตทรัพย์สินและสภาวะทางจิตใจของคนเรามากกว่าถ้ายังอยู่ในกรอบ ซึ่งก็ไม่ผิดอีก แต่โลกและชีวิตจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง กฏระเบียบบางอย่างจำต้องเปลี่ยนแปลง วิธีคิดและความเคยชินบางอย่างจำต้องเปลี่ยนแปลง และเมื่อถึงเวลาที่มันจะต้องเปลี่ยนแล้ว จะด้วยสาเหตุใดๆก็ตาม มฤตยูจะเข้ามาทำหน้าที่นั้น แบบไม่เกรงใจใครทั้งสิ้น คนที่จะกลัวต่อการมาของมฤตยูมากที่สุด ก็คือคนที่ยังยึดติดอยู่กับความคิดแบบเดิมๆ ความเคยชินแบบเดิมๆและพฤติกรรมแบบเดิมๆ ที่โดยมากก็มักจะเป็นความคิดและพฤติกรรมที่เป็นไปตามความเคยชินของกิเลสของเราเอง ยิ่งยึดเอาไว้มากเท่าไหร่ ก็จะมีปัญหากับการมาของมฤตยูมากขึ้นเท่านั้น ( รวมถึงการมาของเนปจูนและพลูโตด้วย )

ถึงกระนั้น อิทธิพลของมฤตยูเองโดยลำพังที่ขาดปัจจัยในการยับยั้งชั่งใจหรือกฏระเบียบของเสาร์ร่วมด้วยนั้น ก็อันตรายเกินไป รุนแรงเกินไป เสี่ยงและล่อแหลมเกินไป เชื่อมั่นเกินไปหรือบางทีก็อาจเรียกได้ว่า ไร้เดียงสาเกินไปหรือเพ้อเจ้อเพ้อฝันมากเกินไป แต่นั่นก็เป็นลักษณะนิสัยของมันตามธรรมชาติ และก็เพราะลักษณะนิสัยเช่นนี้นั่นเอง ที่ทำให้เกิดแนวความคิดแปลกๆใหม่ๆในโลกขึ้น ที่ทำให้เกิดวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ขึ้น ที่ทำให้เกิดเทคโนโลยีใหม่ๆขึ้น ที่ทำให้เกิดระบบการปกครองแบบยึดถือสิทธิเสรีภาพของปัจเจกชนหรือประชาธิปไตยขึ้น แต่ก็ต้องระมัดระวังสิทธิเสรีภาพที่มากเกินขอบเขต โดยไม่ยอมรับรู้ถึงขีดข้อจำกัดในความเป็นจริงของโลกหรือของคนอื่นๆ จนกลายเป็นพวกหัวกบฏ สุดขอบ สุดโต่ง หรือเป็นพวกแอ็นตี้สังคมหรือระเบียบปฏิบัติแบบเดิมๆแบบไร้เหตุผลไปได้

สรุปแล้วทั้งเสาร์และมฤตยู รวมถึงดาวอื่นๆทุกๆดวง มันต่างก็มีหน้าที่ของมันที่จะกระทำต่อโลกต่อธรรมชาติและต่อบุคคล ในแง่มุมและรูปแบบต่างๆ ทั้งในด้านให้คุณและให้โทษ ( ตามความรู้สึกของมนุษย์ ) โดยที่ตัวมันเองก็คงจะไม่ได้เป็นสุขเป็นทุกข์อะไรกับเราด้วย มันก็สักแต่ว่าทำหน้าที่ของมันตามธรรชาติ โดยมีกลไกกรรมของสัตว์โลกทั้งหลายเป็นเงื่อนไขหรือเป็นตัวกำหนดกลไกการทำงานของมันอยู่อีกชั้นนึง โดยไม่ได้เลือกที่รักมักที่ชัง แต่เลือกที่ธรรมหรือธรรมชาติตามแต่เหตุปัจจัยที่ถูกกระทำขึ้น [ Action ] และส่งจะผลตอบสนองคืน[ Reaction ] อย่างสมเหตุสมผลและสอดคล้องกันกับเหตุที่ได้กระทำไว้แล้วนั้นๆอย่างแน่นอน โดยที่ยังมีกรรมใหม่ในปัจจุบันของเราเป็นปัจจัยร่วมด้วย บวกกับมีสิ่งแวดล้อมสภาพธาตุของโลกและที่อยู่อาศัย เป็นเงื่อนไขที่สำคัญอีกอันหนึ่ง ทั้งหมดจะทำงานสอดประสานร่วมกันเป็นหนึ่งเดียวกัน จนแยกออกไม่ได้ว่า ผลอย่างใดอย่างหนึ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเราในปัจจุบันอยู่นี้นั้น( ทั้งที่ดีและไม่ดี ) มันเกิดจากเหตุปัจจัยหรือเงื่อนไขอันไหนเป็นหลักกันแน่ กรรมเก่า กรรมใหม่ หรือ สิ่งแวดล้อม ( สภาพความสอดคล้องไม่สอดคล้อง สมดุลย์หรือไม่สมดุลย์ของสภาพธาตุของวัตถุสิ่งของที่เราใช้อุปโภคบริโภค บุคคลที่เราเกี่ยวข้องคบหา อาชีพที่เราทำ สภาพดินฟ้าอากาศและภูมิประเทศที่เราอยู่ รูปแบบของสังคมและระเบียบการปกครองที่เราสังกัด ฯลฯ เป็นต้น เหล่านี้เป็นเงื่อนไขภายนอกที่จะกำหนดความเป็นไปของเราได้ในระดับหนึ่ง ที่ก็ไม่ควรจะมองข้ามเช่นกัน )

สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ยากในการที่จะวิเคราะห์หรือยากที่จะทำความเข้าใจให้ได้อย่างถ่องแท้ จึงมักจะเกิดปัญหาที่พบอยู่บ่อยๆว่า วิเคราะห์ดวงหรือตรวจดูสภาพธาตุของสิ่งแวดล้อมผูกพันธ์ ( ฮวงจุ้ย )ดูแล้ว ไม่สอดคล้องกันกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นหรือที่เป็นอยู่ของบุคคล ซึ่งถ้าหลักวิชาไม่ผิดก็น่าสามารถที่จะบอกได้ว่า ที่ดูแล้วมันไม่สอดคล้องกันกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นนั้นก็เพราะว่า เราหรือผู้วิเคราะห์มองไม่เห็นตลอดสายหรือตลอดกระบวนการการทำงานของมัน ( หมายถึงกลไกของกรรม ) ที่จะต้องมีทั้ง กรรมเก่า กรรมใหม่ และสภาวะของสิ่งแวดล้อมของบุคคลนั้นๆทำงานสอดประสานร่วมกันด้วยเสมอ มีการแลกเปลี่ยนถ่ายเท ดึงดูด ผลักดัน ซึ่งกันและกันอยู่ตลอดเวลาในลักษณะที่เป็นพลวัตร [ Dynamic ] ที่ไม่ได้หยุดนิ่งหรือถูกแช่แข็งเอาไว้เสียจนเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ แท้ที่จริงแล้ว มันมีลักษณะที่ยังสามารถยืดหยุ่นตัวได้เสมอ ไม่มากก็น้อย ไม่ช่วงเวลาใดก็เวลาหนึ่ง ภายใต้เหตุปัจจัยและเงื่อนไขของแต่ละบุคคลที่จะเลือกกระทำหรือไม่กระทำบางสิ่งบางอย่าง ในสิ่งที่ถูกหรือที่ผิด ด้วยวิธีการที่ถูกหรือวิธีการที่ผิด

วิธีการคิดแบบดังที่กล่าวมานี้ เป็นการคิดแบบเชิงบูรณาการ คือ มองทุกอย่างเป็นองค์รวมที่เชื่อมโยงสัมพันธ์กันอยู่ ในทุกๆระดับ ทุกๆมิติ จากสสารเป็นพลังงานจากพลังงานเป็นสสาร จากรูปสู่นามจากนามสู่รูป จากกรรมสู่วิบากจากวิบากสู่กรรม ( ใหม่ ) จากภายนอกสู่ภายในจากภายในสู่ภายนอก จากความนึกคิดสู่พฤติกรรมจากพฤติกรรมสู่ความนึกคิด จากระดับหรือมิติหนึ่งสู่อีกระดับหรืออีกมิติหนึ่ง ไม่มีสิ่งใดเลยในโลกและจักรวาลนี้ที่จะดำรงตนอยู่อย่างโดดเดี่ยวเป็นเอกเทศจากสิ่งอื่นๆระบบอื่นๆได้อย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นภาคการเมือง ภาคเศรษฐกิจ ภาคธุรกิจ ภาครัฐบาล ภาคเอกชน ภาคสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติ ภาคสังคมประเพณีวัฒนธรรมและศาสนา ฯลฯ เป็นต้น ล้วนเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงสัมพันธ์และส่งอิทธิพลหรือผลกระทบถึงกันและกันอยู่ในแง่มุมต่างๆอย่างสลับซับซ้อน ฉะนั้น การกระทำหรือไม่กระทำ การกระทำที่ถูกหรือที่ผิดของภาคหรือมิติหนึ่งๆย่อมจะต้องส่งผลกระทบกระเทือนถึงภาคหรือมิติอื่นๆด้วย ไม่ว่าเราจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม เช่นนี้ฉันใด การจะเข้าใจโครงสร้างดวงชะตาของบุคคลหนึ่งๆให้ได้อย่างสมบูรณ์นั้น ก็จำต้องพิจารณาให้ครบในทุกๆมิติด้วย ( กรรมเก่า กรรมใหม่ และ สภาวะแวดล้อม ) ซึ่งในบางมิติก็อยู่นอกเหนืออำนาจหน้าที่ของนักพยากรณ์หรือนักโหราศาสตร์ที่จะไปกำหนดหรือทำอะไรได้ คงทำได้เพียงแต่ให้คำชี้แนะไปตามโครงสร้างกรรมเก่าที่มองเห็นเท่านั้น ส่วนที่เหลือก็ต้องขึ้นอยู่กับบุคคลนั้นๆเอง ที่จะเลือกกระทำหรือไม่กระทำบางสิ่งบางอย่าง ในสิ่งที่ถูกหรือที่ผิด ด้วยวิธีการที่ถูกหรือที่ผิด ส่วนนี้ไม่ใช่ความรับผิดชอบของนักพยากรณ์ แต่เป็นเรื่องของแต่ละบุคคลที่จะต้องรับผิดชอบกันเอาเอง

ตอนหน้าเราจะมาว่ากันต่อถึงเรื่องบทบัญญัติของหมอดูและคนที่มาดูหมอ รวมถึงเรื่องของ มฤตยู เนปจูน พลูโต ดาวแห่งอนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา
 

จาก: ศุภเศรษฐ์  [27 May 2005 13:54]